We maken zo veel mee en ik wil alles zo graag opschrijven. Jammer dat de tijd van het jaar zo hectisch is dat ik mezelf bijna niet de rust gun om hiervoor te gaan zitten. Maar vandaag is een vrije dag en gaat het weer gebeuren. 
Allereerst de puppycursus natuurlijk. We zijn er nu 2 keer naar toe geweest. De eerste keer moest hij leren om te zitten op commando (kende hij al) en ‘af liggen’. Dat laatste moest hij dus helemaal leren volgens hun regels (met een koekje voor z’n snuit en dan naar beneden) maar dat was een beetje lastig omdat hij het al op commando ‘af’ deed. Karin mocht het commando niet gebruiken en Bruno was helemaal gefixeerd op het koekje. Ik vond het allemaal een beetje te simpel, maar ja de uitdaging zal nog wel komen in de volgende lessen. Een ding deed hij niet goed en dat was ‘netjes blijven zitten als het baasje met iemand (voorbijganger) aan het praten is’ . Toevallig deed hij dat tot dan toe altijd heel netjes, als ik met hem aan het wandelen was. Maar in die manege is natuurlijk heel veel afleiding en Bruno had al ontdekt dat de mevrouw die Karin een hand kwam geven koekjes bij zich had, dus kun je wel raden wat er gebeurde. De 2de les was Bruno verschrikkelijk baldadig en deed eigenlijk niks anders dan springen en trekken. Het was ook weer erg onrustig in de manege. Er was een grotere hond in een andere groep die constant zat te blaffen, echt niet leuk meer. Maar ja, Bruno moet natuurlijk wel leren om onder alle omstandigheden te luisteren, ook als er afleiding is. Karin heeft wel een goede tip gekregen hoe ze Bruno rustig moet krijgen als hij doordraait tijdens het wandelen. Dat was namelijk gebeurd ’s morgens. Tijdens de wandeling was hij zonder aanleiding helemaal door het lint gegaan. Grommen, trekken, rondjes rennen en uiteindelijk had hij Karin in de broek gehapt, waardoor zijn tanden in haar been stonden. De leidster van de cursus adviseerde om de volgende keer als zoiets gebeurt, meteen op de grond te gaan zitten en de hond vastpakken en stevig tegen je aan houden totdat hij rustig is. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat niet zie zitten. Toevallig gebeurde mij hetzelfde deze week en het enige wat ik gedaan heb, was stil blijven staan, de lijn kort (zodat hij niet per ongeluk op straat kon lopen) maar wel ver genoeg van me afhouden zodat hij mij niet kon aanraken. Ik heb gewacht totdat hij rustig was, toen ik verder wilde lopen (en hij opnieuw begon) heb ik het weer gedaan net zolang totdat het over was. Het is wel op een bepaalde plek waar dit gebeurt, maar ik zou niet weten waarom hij juist daar zo begint te flippen. Bruno is ook bezig met het wisselen van zijn tanden. Vorige week ontdekte ik dat zijn voortanden onder wegwaren en deze week zitten er al weer nieuwe, dat ging snel. Achteraf zou dit natuurlijk ook te maken kunnen hebben met het vervelende gedrag van vorige week? Ook heeft hij al 2x over een teek gehad. De eerste keer in zijn voorpoot en vorige week in zijn oor. Gelukkig heb ik druppels die ook zorgen dat teken snel loslaten en dat lukte prima. Maandagavond zag ik voor het eerst dat hij zijn pootje optilde toen hij moest plassen, wat natuurlijk een heel schattig gezicht was, een beetje wankel nog. En zo kun je al met al toch zien dat onze puppy groot begint te worden. En ook dat is weer aan zijn gedrag te merken. Hij begint een beetje eigenwijs te worden en we moeten dan ook erg goed ons best doen om consequent te blijven. Af en toe sta je voor het gemak even iets toe, maar ik ontdek al heel snel dat hij daar misbruik van maakt. Een paar streken van de laatste paar weken: - Hij springt af en toe op de bank (en ik krijg hem er niet altijd gemakkelijk weer af) - Hij gaat er vandoor met pantoffels of sokken (hij geeft ze wel netjes terug als ik ‘los’ roep) - Hij wilde op de vensterbank springen (gelukkig viel hij toen en daarna durfde hij niet meer) - Hij gaat heel vaak zielig bij de deur zitten en ik denk dan dat hij nodig moet, maar hij wil alleen maar naar buiten spelen - Als ik buiten een deken of een kussen voor hem neerleg, dan bijt hij het kapot of sleept het de hele tuin door - In de tuin heeft hij een nieuwe plek gevonden om heerlijk uit te rusten
Het is natuurlijk al een hele tijd mooi weer en Bruno vindt het zalig om buiten te zijn. Ik doe de lange lijn aan de droogmolen zodat hij de hele tuin door kan lopen en ook nog een stukje in het huis. Vaak gebeurt het dat hij om een struik heenloopt en dan vast komt te zitten. Soms ook blijft de lijn haken aan een klein obstakel. Het is heel grappig om te zien dat hij, als hij vast zit een stuk lijn in zijn bek neemt, net alsof hij zelf wil proberen om weer los te komen. Bij die kleine obstakels lukt dat natuurlijk wel, maar niet bij de struiken. Hij vindt het ook helemaal niet erg om aan de lijn vast te zitten, want meestal neem ik hem eerst mee naar buiten en pak dan pas de lijn. Hij pakt dan het andere uiteinde in zijn bek en rent daarmee de tuin in, alsof hij een ‘houvast’ nodig heeft. Hij laat pas los als ik de lijn aan de halsband heb vastgemaakt. In het begin wist hij ook niet zo goed waar hij dan wel of niet mocht p&p. Af en toe plaste hij in het gras, als de nood erg hoog was, maar hij merkte al heel snel dat ik dat niet zo prettig vond. Dus gebeurde het zo maar een keer dat Bruno naar binnen liep en in de bijkeuken ging zitten plassen. Hij kan het heel lang ophouden dus het was ook geen klein plasje. Ik moet eerlijk zeggen dat ik meestal ook niet zo goed oplet als hij buiten is, want eigenlijk kun je aan zijn gedrag heel goed merken wanneer hij nodig moet en binnen gebeurt het al bijna helemaal niet meer. 
Voetballen in de tuin met de jongens vindt Bruno ook helemaal geweldig. Ik had hier een filmpje van bij de gadgets gezet. Onder het filmpje had ik een muziekje gezet, maar ik kreeg van You Tube de melding dat dit niet zo maar mag i.v.m. auteursrecht. Wist ik veel, maar je kunt het filmpje nog steeds bekijken, alleen hebben ze het geluid geblokkeerd. Ik geloof dat ik nu alles weer heb verteld. Nieuwe verhalen komen natuurlijk vanzelf weer en die vertel ik in een nieuwe blog.
Ik moet even weer bijpraten want het is al weer een poosje geleden dat ik de laatste blog heb geschreven en het is natuurlijk niet zo dat hier helemaal niks gebeurt. Vanmorgen ben ik om kwart voor 9 richting Slingeplas gegaan met de fiets en met Bruno in de fietskar 
natuurlijk. Daar hebben we lekker gewandeld en halverwege kwamen we een andere hond (collie) tegen. Eerst was Bruno een beetje onder de indruk maar later liet hij zich uitdagen om te spelen. Bruno zat aan de flex-lijn en de andere hond liep los. Ik durfde Bruno niet los te laten en daardoor kwam hij af en toe wel een beetje in de knoop met de lijn. Achteraf had het gemakkelijk gekund, maar ja… De beide honden hadden in elk geval de grootste pret en trokken zich niks aan van de lijn. Na een kwartiertje (denk ik) gingen we ieder weer ons eigen kant op. Tenminste dat was de bedoeling. Bruno was zo moe dat hij languit op het gras ging liggen en een beetje vooruit kroop. Gelukkig duurde dat maar heel even, anders had ik hem moeten tillen en dat was nog best een eind lopen tot aan de fiets. Grappig was dat het baasje van de collie en nòg 2 andere mensen die ik ook tegenkwam, wisten wat een Hollandse Smous was. Ze hadden er nog nooit een gezien , maar er wel van gehoord. Meestal als mensen naar het ras vragen krijg ik als reactie; nog nooit van gehoord. Dus ook in de Achterhoek leert men het leuke ras kennen.
Van Bredevoort ging ik verder op de fiets naar Obelink Winterswijk. Ik wilde graag tentdoek hebben om de fietskar een beetje op te knappen. De hoes was op verschillende plekken gescheurd. Gisteren had ik al nieuw vliegengaas erop gemaakt zodat Bruno niet meer met zijn kop (en pootjes) buitenboord kan hangen. Vandaag was de rest aan de beurt. Het heeft me veel moeite gekost maar het is klaar. De hoes zit nu wel iets te strak, maar ik kan hem nog bevestigen met de drukknopen. Bij Obelink had ik Bruno gewoon in de winkelkar gezet met een deken eronder. Hij had nog geen p&p gedaan, dus ik vond dat wel een beetje eng. In de winkel ging het heel goed, we hadden veel bekijks en om de haverklap moest ik natuurlijk zeggen dat die schattige hondjes niet bij Obelink te koop zijn. We zijn ook met de kar op de roltrap geweest en Bruno was erg nieuwsgierig maar niet bang. Al weer wat geleerd. Buitengekomen wilde ik hem laten plassen want het was nog weer een eind fietsen voordat we thuis waren. Het kostte veel moeite maar uiteindelijk kreeg hij het toch voor elkaar om de berm een plasje te doen. Het valt mij op dat hij eigenlijk nooit ergens anders plast dan op het vaste plekje naast het huis. (en binnen ook nog af en toe, maar dat is meestal alleen als ik niet goed opgelet heb) De poep durft hij wel onderweg als we aan het wandelen te doen. Dat begint wel een beetje lastig te worden nu, want ik wil hem wel zo veel mogelijk mee nemen overal naar toe en dan is het handig als hij voordat we ergens naar binnen gaat alles kwijt is. Het gras in de tuin is inmiddels al zo gegroeid dat Bruno ook weer in de tuin aan de lange lijn kan. Hij vindt het helemaal geweldig buiten en loopt soms als een doorgedraaide gek rondjes door de tuin. Hij vindt het niet erg dat hij vast zit. Frappant is wel dat hij niet in de tuin plast, maar op een gegeven moment was de nood zo hoog (en had ik niks in de gaten natuurlijk) dat hij gewoon in de bijkeuken ging zitten plassen. Hij kan namelijk ook binnenkomen als hij aangelijnd is.. dat was weer minder leuk. Ook heeft hij zijn eerste gaten gegraven in de tuin, eentje in het gazon (dat vond ik ook niet leuk) en de andere op de plek waar vroeger Bobby dat ook altijd deed. Vorig weekend waren de kleinkinderen er weer, ze kwamen een nachtje logeren. Steven is nog steeds de bikkel en hij denkt zelfs dat Bruno zijn vriendje is, zoals hij mij toevertrouwde. Bruno zat namelijk steeds aan zijn blote voeten te likken en dat vindt Steven toch echt een teken van vriendschap
. Bruno mocht ook al heel voorzichtig op zijn wang likken. Met Tom gaat het ook een stuk beter, hij loopt af en toe gewoon door de kamer als Bruno ook rondloopt, hij roept nog steeds heel schattig: ‘af’ en ’foei’ maar Bruno heeft ook hem al een keer aan de teen gelikt en al vond hij het een beetje eng, er volgde geen paniek, hij bleef rustig op de bank zitten
. Af en toe is Bruno ook binnen helemaal dol, dan springt hij op de bank of wil er overheen springen en ik kan me voorstellen dat dat voor kleine kinderen eng is. 
Het happen naar iedereen begint ook een stuk beter te worden. Alleen heb ik toen ik met hem aan het spelen was weer een flinke bijtwond opgelopen. Ik denk dat ik straks wel een paar littekens heb, maar ja verder heelt het wel weer en littekens zijn toch stoer! Bruno had ook een nieuw plekje ontdekt om de in de zon te liggen. Toen ik vorige week erg druk bezig was met iets op de computer, was hij op de poef voor het raam gesprongen en lag uiteindelijk lekker te slapen
. Toen hij wakker werd viel hij eraf. ’s Avonds had ik zijn deken op de poef gelegd en heb erop gezet. Hij keek een beetje raar maar sprong er niet af en viel uiteindelijk daar in slaap. Toen hij wakker werd keek hij nog steeds ongemakkelijk en toen heb ik de deken maar op de grond gelegd en dat vindt hij toch veel leuker. Op schoot liggen doet hij ook nog steeds, maar dat wordt steeds lastiger omdat hij te groot wordt. Als het hem niet meer bevalt, springt hij er dan ook gewoon af. Ik heb toch besloten om naar een puppycursus te gaan. Het lijkt me ook leuk voor Karin (we gaan samen) anders word ik zo alleen het baasje. Dan kan zij ook lekker samen oefenen. Dat lijkt me wel leuk. A.s. donderdag beginnen we. Dus dan weet je al waar de volgende blog over zal gaan.
