Helaas is het 'harde werken' wel weer begonnen en dat betekent dan ook dat die heerlijke tijd van niks doen of alleen maar doen waar je zin in hebt voorbij is. Het is meteen weer de hele dag rennen en 's avonds het gevoel hebben dat je nog van alles vergeten bent. Ook het gevoel dat ik misschien te weinig tijd heb of overhoud voor Bruno begint dan meteen weer de kop op te steken. De eerste week dat ik weer werkte ben ik op maandag en dinsdag tussen door wel even naar huis gegaan om te kijken of alles nog goed was en gelukkig was dat zo. Het lijkt mij eigenlijk dat Bruno heel rustig in de bench afwacht totdat ik weer thuiskom. p&p is ook geen enkel probleem, hij kan het echt heel erg lang ophouden.
Hij is wel heel knuffelig als we 's avonds wel bereikbaar zijn
dat is eigenlijk het enige wat ik merk. Gelukkig is het maar 2 dagen dat hij veel alleen is, de maandag en dinsdag dan kom ik alleen tussen de middag thuis. Om 5 uur ga ik dan wel lekker uitgebreid met hem wandelen omdat ik het zo zielig vind dat hij bijna de hele dag in de bench heeft gezeten. Tussen de middag wordt hij natuurlijk ook uit gelaten. Woensdag ben ik dan weer de hele dag vrij, al ga ik nu 's morgens wel naar Doesburg om op te passen. Bruno gaat dan trouwens gewoon mee. Donderdag gaat hij mee naar Winterswijk (zit hij ook in de bench maar niet alleen) en vrijdag is Karin thuis, dus eigenlijk heeft hij helemaal geen klagen en dat doet hij ook niet hoor.
Vorige week woensdag heb ik een fotosessie met hem gedaan. Omdat zijn haar zo gegroeid was leek het me wel leuk om weer nieuwe foto's op zijn Hyves te zetten. Dat heeft veel moeite en koekjes gekost maar ik vind zelf dat ze erg leuk geworden zijn, en aan de reacties te zien vinden meer mensen de foto's leuk
Vandaag dus voor het eerst mee naar Doesburg en dat ging prima. Eerst is hij erg wild als we daar binnen komen maar als je maar niks zegt dan gaat dat vanzelf over. Een paar keer goed opletten en waarschuwen als hij speelgoed van de kinderen wilde pakken en hij deed het al niet meer. Verder lekker gewandeld, Tom in de wandelwagen en Bruno ernaast en ook dat ging prima. Om 12 uur Steven van school halen ook toen al die kinderen er langs liepen bleef hij netjes naast de wandelwagen zitten.
We proberen hem nu een beetje strenger aan te pakken als hij trekt met het wandelen, ik heb ook een andere riem gekocht (een soort wurgriem maar dat klinkt te erg!) en we hebben een middag in Vragender geoefend met Marjo en haar honden en ik moet zeggen dat ik duidelijk resultaat kan merken qua trekken dan!
Maandag was ik na school even naar de plek gewandeld waar hij wel eens gezwommen heeft. Vorige keer had ik hem daar losgelaten en nu dus ook weer, vervelend was dat toen dezelfde man als de vorige keer langskwam met zijn twee honden netjes aan de lijn. Bruno vond die zo interessant dat hij zijn balletje en het water vergat en achter die hondjes aan rende. De man was dus duidelijk "not amused' en ik voelde me heel opgelaten omdat Bruno niet kwam toen ik riep (doet hij echt normaal altijd!
) Maar goed verder vind ik echt zelf dat hij steeds beter luistert. Hij kan ook op commando 'rollen' dat heeft Karin hem geleerd, zo leuk om te zien
