De reis is de auto viel erg mee. Hij sliep bijna de hele tijd en af en toe kwam hij omhoog om even rond te kijken. Hij werd niet ziek en heeft ook de hele weg geen piep gegeven.
Thuisgekomen meteen naar de tuin waar hij netjes een plasje deed op de daarvoor bestemde plek. Daarna naar binnen, het duurde wel even voordat hij de hele boel verkend had. Dat ging ook allemaal heel voorzichtig, met zijn staartje tussen zijn benen (de schijtlaars).
Toen hij zijn speeltjes eenmaal ontdekte ging het wat beter en kwam hij af en toe helemaal los. Lekker bijten en trekken, dat is nog eens leuk! Brokjes uit de nieuwe bak eten vond hij maar eng. Hij sloeg met zijn pootjes op/in de bak waardoor die omviel en alle brokjes over de vloer rolden. Daar schrok hij erg van en het duurde een hele tijd voordat hij weer in de buurt van de voerbakjes durfde te komen. Daarom heb ik later de brokjes en het water in een klein dessertschaaltje gedaan. Toen hij daar uit wilde gaan eten en drinken ging hij helemaal schijngevechten houden met zijn ‘denkbeeldige vriendjes’. Het leek echt net alsof een andere hond hem elke keer in zijn nekvel pakte als hij een hapje wilde nemen. Daarna ging hij dan heel voorzichtig naar de bak om het nog een keer te proberen.
Om 23.00 uur ging hij nog een keer eruit en daarna in de bench om te slapen. Toen ik de lampen uitdeed kwam er een huil- en piepconcert dat had ik nog nooit gehoord. Even afgewacht en toen hem er nog maar een keer uitgehaald en naar buiten gedaan. Bleek dus dat hij nog een keer moest. Daarna meteen weer in de bench en weer huilen en piepen (h&p). Af en toe zijn naam gezegd maar verder er niks op uitgedaan, na 20 minuten gaf hij het op en toen ik stiekem keek, lag hij lekker te slapen. Om 4 uur werd ik wakker van gepiep en gejank en heb ik hem meteen opgepakt en weer buiten gezet. Daarna weer de bench in en opnieuw een h&p-concert van 20 minuten. Daarna weer heerlijk rust tot 6 uur. Weer uitgelaten en daarna eten gegeven. Dat vond hij nog steeds eng, ik heb de brokjes vermengd met een beetje water en toen at hij ze wel op, eerst voorzichtig maar later gulziger. Achteraf te gulzig want even later stond hij achter de bank te kokhalzen en kwam een gedeelte er weer uit. Tot 8 uur met hem gespeeld en toen weer even plassen en weer in de bench en echt waar.. weer 20 minuten h&p-concert. Ik heb hem gewoon genegeerd en Karin ook toen ze beneden kwam. Uiteindelijk werd hij vanzelf stil en nu ligt hij nog heerlijk te slapen. Af en toe kijkt hij even op, als hij iets hoort en dan slaapt hij weer verder.
Dit zijn de belevenissen van de eerste dag/nacht. Hoe het verder gaat komt in de het volgende blog.
. Misschien heb ik wel helemaal geen tijd meer voor het werk. Zit ik gewoon de hele dag met de 
te knuffelen. Zal mijn baas leuk vinden. Gelukkig heb ik nu een thuiswerkplek en kan ik eventueel 's avonds de schade nog inhalen, gaat helemaal goed komen dat weet ik zeker.
)
We bleven daar slapen en dat vonden Tom en Steven natuurlijk heel interessant.
. Wat jammer dat zij niet dichter bij ons in de buurt wonen.