Dank zij het mooie weer van de laatste tijd begint het al een klein beetje op vakantie te lijken. Helaas werkt het werk nog niet mee maar dat duurt nog maar een paar weken en dan is het echt weer gebeurd voor een week of 5.
Bruno is nog steeds heel graag buiten in de tuin. Ook wandelen naast de fiets, of eigenlijk rennen vindt hij helemaal geweldig. Ik ga meestal op de fiets naar het werk en ik als Bruno meegaat dan loopt hij het eerste stuk naast de fiets en in het bos mag hij dan nog even los rennen, daarna gaat hij in de mand achterop de fiets en kan ik er even flink de vaart in zetten, zodat ik niet al te laat kom op mijn werk.
De dagen dat hij niet mee gaat zijn voor hem een beetje verwarrend, als ik voorbereidingen tref om te gaan rent hij als een bezetene naar de deur want dan wil hij mee. Als ik de autosleutels pak gaat hij meteen naar de bench, en ook als ik zeg; 'nee Bruno je kunt niet mee' dan loopt hij rechtstreeks naar de bench. Dat is zo handig!
Als ik met hem naar het bos ben geweest controleer ik bij thuiskomst meteen op teken, want die beestjes zijn al net zo gek op Bruno als wij. Elke dag vind ik er wel een paar. Meestal zet ik hem op de tuintafel en ga hem dan kammen zodat ik de ***beestjes meteen zie en kan verwijderen. We gebruiken een asbak als teken-crematorium en dat werkt prima.
Toen ik vorige week beneden kwam nadat ik gedoucht had kon ik Bruno eerst niet vinden. Ik had hem in de tuin gelaten toen ik naar boven ging omdat het zo'n mooi weer was. Ik keek op alle vaste plekjes waar hij wel eens gaat liggen en uiteindelijk vond ik hem op de tuintafel, hij was er zelf opgesprongen. Wat de reden was dat hij op tafel gesprongen was is mij nog niet duidelijk. het kan zijn dat hij gekamd wilde worden; of dat hij het nodig vond dat ik hem op teken controleerde; of hij had zin in iets lekkers, dat krijgt hij altijd als ik hem van tafel til na het kammen/teken verwijderen. Ik heb hem gekamd en gecontroleerd en daarna een koekje gegeven, toen ik even later weer naar buiten keek lag hij weer op tafel... was het misschien toch voor een koekje? Uiteindelijk ontdekte ik tussen zijn tenen nog een teek, dus misschien is dit dan toch wel het bewijs dat we hier met een hele slimme hond te maken hebben.
Bruno is nog steeds heel graag buiten in de tuin. Ook wandelen naast de fiets, of eigenlijk rennen vindt hij helemaal geweldig. Ik ga meestal op de fiets naar het werk en ik als Bruno meegaat dan loopt hij het eerste stuk naast de fiets en in het bos mag hij dan nog even los rennen, daarna gaat hij in de mand achterop de fiets en kan ik er even flink de vaart in zetten, zodat ik niet al te laat kom op mijn werk.
De dagen dat hij niet mee gaat zijn voor hem een beetje verwarrend, als ik voorbereidingen tref om te gaan rent hij als een bezetene naar de deur want dan wil hij mee. Als ik de autosleutels pak gaat hij meteen naar de bench, en ook als ik zeg; 'nee Bruno je kunt niet mee' dan loopt hij rechtstreeks naar de bench. Dat is zo handig!
Als ik met hem naar het bos ben geweest controleer ik bij thuiskomst meteen op teken, want die beestjes zijn al net zo gek op Bruno als wij. Elke dag vind ik er wel een paar. Meestal zet ik hem op de tuintafel en ga hem dan kammen zodat ik de ***beestjes meteen zie en kan verwijderen. We gebruiken een asbak als teken-crematorium en dat werkt prima.
Toen ik vorige week beneden kwam nadat ik gedoucht had kon ik Bruno eerst niet vinden. Ik had hem in de tuin gelaten toen ik naar boven ging omdat het zo'n mooi weer was. Ik keek op alle vaste plekjes waar hij wel eens gaat liggen en uiteindelijk vond ik hem op de tuintafel, hij was er zelf opgesprongen. Wat de reden was dat hij op tafel gesprongen was is mij nog niet duidelijk. het kan zijn dat hij gekamd wilde worden; of dat hij het nodig vond dat ik hem op teken controleerde; of hij had zin in iets lekkers, dat krijgt hij altijd als ik hem van tafel til na het kammen/teken verwijderen. Ik heb hem gekamd en gecontroleerd en daarna een koekje gegeven, toen ik even later weer naar buiten keek lag hij weer op tafel... was het misschien toch voor een koekje? Uiteindelijk ontdekte ik tussen zijn tenen nog een teek, dus misschien is dit dan toch wel het bewijs dat we hier met een hele slimme hond te maken hebben.
