En de naam is Sam

Vandaag zijn Karin en ik weer naar Mill geweest om naar de pups te kijken en natuurlijk om ze te knuffelen. Dinsdag had ik gehoord dat het hondje met het paarse bandje van ons wordt. Hij heet officieel Leike, maar we gaan hem thuis Sam noemen, dat wordt dus zijn roepnaam.
Toen we binnenkwamen lagen alle hondjes te slapen, behalve Leike. Hij zat middenin de uitloop van de kist en het leek net alsof hij op ons zat te wachten. We mochten hem er natuurlijk uithalen en lekker met hem knuffelen

Daarna werd hij een beetje onrustig en heb ik hem teruggezet in de kist. Een van zijn broertjes krijgt als naam Rakker en die naam doet hij alle eer aan. Hij sprong steeds tegen de kant van de kist op en wilde eruit gehaald worden.
Ook wil hij steeds spelen met zijn broertjes. De rest lag op een hoop lekker te slapen, maar hij ging er steeds weer naar toe en trok een oren, staartjes en andere (in mijn ogen pijnlijke) uitsteeksels om de rest wakker te maken.
Op den duur lukte het en was het een hele vrolijke boel om alles door elkaar zien te rollen en springen. Ze mochten ook uit de kist en liepen de hele kamer rond. Ook vonden ze het nog prettig om onder Tooke te gaan hangen en te proberen om bij haar nog iets te drinken.
Leike was nogal moe en bleef lekker in de kist liggen

Ook hij kreeg later de smaak te pakken van het spelen en drentelde samen met zijn broertjes rond en snuffelde overal aan, vooral schoenen zijn erg interessant en happen in de vingers of er aan likken is ook een hele leuke bezigheid voor kleine hondjes.
Zondag 18 december gaan we hem ophalen. Hopelijk is de verhuizing dan achter de rug en kunnen we met zijn allen samen een nieuwe start maken in het nieuwe huis.

De meest rechtse is Sam/Leike

Gezins uitbreiding

Vanmiddag zijn Karin en ik naar Mill gereden omdat daar een nestje was met 5 Hollandse Smous pups, allemaal reutjes. We kregen hierover vorige week een telefoontje met de melding dat wij voor een van de pups in aanmerking komen, omdat we nu bovenaan de wachtlijst stonden.

Mama smous Tooke is echt een goeie moeder hebben we gezien. Ze zorgt erg goed voor haar kleintjes en ze is ook erg aanhankelijk. Ik was haar aan het aaien en als ik mijn hand even terug trok om een van de pups te aaien dan stootte ze met haar snuit tegen mijn hand, alsof ze zeggen wilde; ga door.

De pups zijn zo lief en lekker mollig.
Over een week of 4 gaan we kijken hoe ze gegroeid zijn

Jammer dat ze zo ver weg wonen, de heenreis duurde 1,5 uur en de terugreis 2,5 uur dank zij de files rondom Arnhem.

Bruno had heel goed in de gaten dat we 'vreemde luchtjes' bij ons hadden toen we thuis kwamen. Ik ben wel heel benieuwd hoe het straks zal gaan met die 2 samen.