zaterdag 8 december 2012

En toen was het al weer winter


De winter is dit jaar vroeg begonnen en we hebben al een paar koude wandelingen achter de rug. Tot nu toe heb ik niet gemerkt dat de honden er last van hebben. Ze zijn wel nieuwsgierig en snuffelen nog veel meer dan normaal.
De laatste tijd zijn ze qua gezondheid wel een beetje aan het kwakkelen. Het kan natuurlijk ook zijn dat ik een beetje overbezorgd aan het worden ben.
Een paar weken geleden begon Bruno opeens heel veel te drinken en daarbij hoorde dan ook dat hij veel moest plassen. Dit werd zo erg dat hij af en toe ook binnen plaste, en als we buiten waren liet hij meteen alles lopen bij de poort. Omdat ze toch voor de jaarlijkse inentingen naar de dierenarts moesten heb ik meteen gevraagd of de urine nagekeken kon worden. Voor de zekerheid van allebei, maar hierin is niks gevonden en de week erop was het allemaal weer redelijk normaal.
Daarna kreeg Sam last van zijn darmen. Hij wilde bijna elk uur uitgelaten worden en poepte zelfs af en toe in de bench. Vorige week begon hij ook nog over te geven en zat er bloed bij zijn ontlasting, dus maar weer de dierenarts gebeld en alles is onderzocht. Hij kreeg prikjes en tabletjes en daarnaast moest hij een poosje over op dieet voer. We doen dit allemaal netjes, de tabletjes zijn op en ze krijgen op dit moment alleen dieet voer maar helaas heeft Sam nog steeds diarree. Ook vinden de heren duidelijk dat ze niet genoeg te eten krijgen. Als ik ze de brokken heb gegeven zijn de bakjes in een mum van tijd leeg en zitten ze me aan te kijken alsof ze zeggen willen; waar blijft de rest? In de ontlasting is trouwens niks gevonden en dus zou het vanzelf beter moeten worden.


Gisteren heb ik de kerstboom versierd en dat was natuurlijk een reden om een traditionele kerstboom-foto te maken. Vroeger moesten de kinderen er elk jaar aan geloven en poseren totdat ik precies de goeie foto had. Nu heb ik nieuwe slachtoffertjes,.... je kunt zien dat Bruno de slachtofferrol netjes op zich neemt en dat Sam het allemaal prima vindt.
De boom had ik al de hele week in de kamer staan, zonder versiering en de honden keken er niet naar om. Vanmorgen (toen de versiering er wel in zat) was ik even boven bezig en toen ik terugkwam vond ik op het hondenkussen restanten van een kerstbal..... Nu maar hopen dat ze de rest niet in hun maag hebben, anders volgt binnenkort de 3-de trip naar de dierenarts. Ik heb in elk geval de rest van de bal nog niet gevonden.

Sinds een paar weken ga ik met Sam op vrijdagavond naar DOAK. Hier kun je terecht voor een honden-speel-uurtje. Je begint met een klein stukje gehoorzaamheid, volgen, zitten, af liggen en blijf. Daarna ga je in groepjes oefenen op de behendigheid-baan. Er zijn verschillende toestellen en wij vinden het erg leuk om te doen. Ook leuk is het om te zien hoe anders Sam zich gedraagt als Bruno niet in de buurt is. Hij is veel rustiger en gehoorzamer. Wel is hij een echte schijtlaars en durft niet zo goed over de wip en door de tunnels vindt hij ook maar niks. Ook vindt hij het niet prettig als iemand anders hem vast houdt. Dat moet af en toe zodat ik aan het eind van de tunnel kan gaan staan om hem te lokken... Waarschijnlijk komt het allemaal wel goed, we zijn pas 3x geweest. Wel vind ik het jammer dat ik hier niet eerder mee begonnen ben, als pup leer je het allemaal veel gemakkelijker denk ik.


Dan begint het probleem van 'wel of niet op de bank' weer te spelen. Ik was altijd tegen, vooral ook omdat Bruno zo erg verhaart. Het is niet prettig als de bank elke keer helemaal vol haren zit.
Maar het gebeurt tegenwoordig steeds vaker dat ze bij me staan te bedelen als ik lekker aan het bank-hangen ben en het is zo gezellig en zo lekker warm als ze bij je komen liggen.... en zeg nou zelf, zulke schatjes kun je toch niet afwijzen?