maandag 23 april 2012

Feestje

Het is vandaag 23 april 2012 en dat betekent dat Sam vandaag precies een half jaar oud is. Ter ere van zijn halve verjaardag natuurlijk een paar foto's gemaakt en als je die foto's ziet kan ik me bijna niet meer voorstellen hoe klein en afhankelijk hij 2 maanden geleden nog was toen hij net bij ons kwam.




Wat zo'n beestje in een paar maanden veel moet leren en ook veel geleerd heeft, dat besef ik me nu. Soms krijg je het gevoel dat hij nooit echt iets oppikt en dan opeens ontdek je dat hij al heel goed naast je blijft lopen en al weet wat 'zit' is en 'af'. Ook klok kijken kan hij heel goed. 's Avonds om half 11 wordt meneer wakker, drentelt een paar keer heen en weer en gaat dan voor me zitten, alsof hij zeggen wil; kom op, even een rondje naar buiten dan kan ik weer lekker verder slapen in de bench.
's Morgens als ik opsta laat ik ze altijd even uit voor de eerste hoge nood. Dan eten we en dan ga ik nog een keer een half uur wandelen, omdat ik daarna moet werken. Als we van die 2de wandeling terugkomen rennen ze allebei meteen naar de bench. Dit gebeurt niet als we de eerste keer gaan, alleen de 2de keer als of ze weten dat ik daarna wegga. Ook in de middagpauze weten ze precies wanneer het de bedoeling is dat ze weer naar de bench gaan, ik vind het echt heel bijzonder.

Laatst hoorde ik van iemand die vertelde dat hun nieuwe hond overal op knaagt en ik zei toen dat wij dat eigenlijk nooit gehad hebben, ook niet met de andere.... De volgende dag werd ik meteen afgestraft

Ik zat in de keuken en hoorde een 'vreemd geluid' en daar lag meneer Sam lekker te kluiven aan het kozijn. Ik heb er azijn op gesmeerd en daarna is het niet meer gebeurd, maar ik moet nu wel beter opletten want hij zit overal aan te likken en volgens mij zou hij zo aan de tafel beginnen te knabbelen als hij de kans kreeg.
Ik neem dan ook verder geen risico en ze gaan altijd in de bench als ze alleen zijn.

Als ik thuis ben en even naar boven loop dan gaat Sam steevast  naar de bloempot naast de tv en probeert daar iets 'lekkers' uit te snaaien. Heel in het begin heeft hij daar een klein plantje kapot gemaakt. Nu staat er een grotere pot waar hij iets moeilijker bij kan, maar toch krijgt hij het voor elkaar om elke keer iets van het sier-spul dat de potgrond bedekt er af te halen. Dat neemt hij dan mee naar zijn kussen en gaat er lekker op liggen sabbelen totdat ik terug ben. Dat gebeurt alleen als ik naar boven ga, ook al weer iets bijzonders...

Vorige week toen ik thuiskwam stond ik nog even buiten met iemand te praten en de honden hadden mij al aan horen komen. Ze waren erg opgewonden aan het piepen omdat het zo lang duurde voordat ik binnenkwam. Dat piepen werd blaffen en dat blaffen werd huilen, echt heel verschrikkelijk hard. Ze waren helemaal over de toeren. De dagen erna heb ik nog een paar keer het binnenkomen uitgesteld en nu piepen ze wel als ze me horen maar daar blijft het gelukkig bij.

Sinds kort begint Sam te begrijpen wat ik bedoel als ik hem de bal laat zoeken of ophalen. Het gaat nog niet zo soepel als bij Bruno, maar hij begint wel te begrijpen dat het leuk is om de bal aan mij te geven, want dan wordt die daarna weer weggegooid en kan hij er achteraan rennen.
Wel kun je aan hem zien dat hij elke keer twijfelt; wat is leuker de bal teruggeven of er mee wegrennen om Bruno te pesten...... Als Bruno de kans krijgt dan pakt hij de bal bij Sam weg en komt hij die naar mij brengen, in afwachting van een beloning natuurlijk. Het lijkt alsof hij vindt dat het te lang duurt voordat Sam hem terug brengt.