De eerste zwemles van Sam

De zon scheen zo lekker vanmiddag en daarom kwam ik op het geweldige idee om even naar de Slingeplas te gaan. Ik was benieuwd hoe Sam zou reageren op het water. Bruno is namelijk niet zo'n held al heeft hij vorig jaar wel een paar keer gezwommen. Meestal alleen omdat hij met alle geweld de bal terug wilde halen die ik er in gegooid had.
Dus gewapend met bal gingen we op weg.
Sam begon meteen al te trekken toen het water in zicht kwam, hij was erg nieuwsgierig en helemaal niet bang. Eerst gingen we heel voorzichtig bij een ondiepe inham kijken. Toen ik de bal erin liet rollen gingen ze er allebei meteen achteraan. Ook Bruno had er zin in, maar hij probeerde wel zoveel mogelijk op zijn poten te blijven staan. Na een paar keer gooiden we het balletje steeds verder en op een gegeven moment had Bruno de bal al gepakt en was op de terugweg, maar Sam had dit niet gezien en hij ging helemaal kopje onder op zoek naar de bal. Dat was wel even eng maar gelukkig was hij na een kleine paniekaanval al weer op de terugweg.
Een eindje verderop hebben we even op een vis-steiger gezeten. We lieten ook hier de bal in het water rollen, maar eerst durfden de honden er niet achteraan te springen. Bruno kende het trucje van vorig jaar nog. Hij liep vanaf de zijkant gewoon het water in en pakte dan de bal. Sam stond maar een beetje te piepen, hij durfde niet zo goed.
Maar zoals je in het laatste filmpje kunt zien, heeft Sam zijn angst helemaal overwonnen en na een geweldige aanloop dook hij zo vanaf de steiger de plas in, wat een held. En het is allemaal vastgelegd, zie foto's en filmpjes.

Geslaagd voor zijn zwemdiploma dat is duidelijk.
Sam kon er maar niet genoeg van krijgen en op de terugweg wilde hij toch steeds weer naar het water toe.

Sam kopje onder geweest

en springen maar ....

Hoe komen we nu bij de bal

Bruno probeert het uit alle macht met zijn pootje....

Sam, de springkampioen

Het gaat erg goed met beide Smoushonden. Sam is inmiddels bijna 8 maanden oud en begint nu een beetje te puberen. Hij vertoont nog geen dominante trekken maar begint me wel uit te dagen. Zo vindt hij het erg leuk om op de bank en op de poef te liggen. Ik heb dit liever niet omdat we daar met Bruno nogal slechte ervaringen mee hadden. Het leek erop dat hij daarmee zijn leiderschap wilde laten zien, en daar zijn we natuurlijk niet van gediend.

Plassen doet hij nog steeds op een 'teefjes'manier, d.w.z. dat hij door zijn achterpoten zakt en dan in een keer zijn blaas leegt. Wel gemakkelijk voor mij want dan weet ik meteen dat hij ook echt klaar is.

Gisteren zaten ze elkaar achterna in de kamer. Vanuit het raam zag ik ze over de rugleuning van de bank en de stoel rennen en vliegen. Snel naar binnen gegaan en duidelijk gemaakt dat ik dat liever niet had. Een poosje later keek ik weer naar binnen en toen zat Sam op de rugleuning van de stoel midden in de kamer te kijken naar wat ik buiten aan het doen was. Wel een grappig gezicht maar ik heb hem er toch maar afgehaald.

Over het algemeen kunnen ze het samen heel goed vinden. Toch gebeurt het nog steeds dat ze elkaar af en toe in de haren vliegen. Ik vind dat dit best wel hard gaat en probeer dit dan ook meteen af te kappen. Ze doen het allebei, het is niet zo dat de ene meer de baas is dan de andere.

Eten uit de voerbak vinden ze allebei niet echt interessant. Sam eet beter dan Bruno. Sinds kort doe ik de brokjes vaak in een bal of fles. Als ze daar mee spelen komen de brokjes er uit rollen. Dat vinden ze heel interessant. Nou eigenlijk laat Sam het werk aan Bruno over, want hij heeft nog niet echt in de gaten hoe het precies werkt. Als er een brokje uitrolt vliegen ze er allebei op af alsof ze helemaal uitgehongerd zijn. Een grappig gezicht, maar gisteren had Bruno iets te fanatiek gespeeld en dus te veel gegeten waardoor alles er meteen weer uit kwam.

Hieronder een filmpje waarin je kunt zien hoe hoog Sam kan springen als hij ongeduldig is. En dan nog een paar foto's van onze wandelingen. Tijdens het wandelen oefen ik vaak het afliggen en blijven liggen.

Vanmorgen zag ik een stel met 2 honden aan komen vanuit de verte. Nadat ik Sam en Bruno had aangelijnd heb ik ze afgelegd en gezegd dat ze moesten blijven liggen. Met een stukje kaas in de hand gewacht totdat de mensen en hun honden voorbij waren en wat gebeurde er; ze bleven keurig liggen, waarna ik ze natuurlijk uitgebreid beloond heb. De man bood nog aan om nog een paar keer langs te lopen om te zien of het geen toevalstreffer was, maar dat heb ik maar niet gedaan. Ik vond dit al helemaal geweldig.

Zo zie je maar dat er wel vooruitgang is als je maar goed en geregeld oefent.

Gebroederlijk samen spelen met het touwbot

Zie ons netjes eens zitten