Een paar keer voor proef en daarna voor het echie.
Toen ze vast zaten was Kita heel even een beetje bang en onrustig, maar dat duurde niet lang en samen wachtten ze rustig af totdat ze weer los waren. Het beviel blijkbaar erg goed want een half uurtje later gebeurde het nog een keer.
Na de tweede keer was Bruno zo moe dat hij, toen ze nog vast zaten, even helemaal gestrekt ging liggen alsof hij ging slapen
. Het was hem waarschijnlijk een beetje te veel. 
Na het grote gebeuren hebben ze nog een poosje met elkaar gespeeld eerst binnen en later in de tuin. Ook daar ging het prima tussen de twee. We hadden zelf geen betere match kunnen bedenken. 
Toen Kita weer weg was, liep Bruno eerst langs alle plekjes te snuffelen waar nog een geurtje van haar was. Nu ligt hij onder de tafel te slapen en waarschijnlijk te dromen van een hele fijne ochtend.
En nu maar afwachten of het echt gelukt is en hoeveel kindertjes ze samen gemaakt hebben.
Karin hoopt op
Geen opmerkingen:
Een reactie posten