’s Nachts heeft hij de kap op en het hemdje aan. Dubbele zekerheid dat hij niet aan zijn wond gaat likken/bijten. Als ik er bij ben overdag laat ik toch de kap om, want je weet maar nooit…. Ik vind het een eng idee dat hij iets kapot zou kunnen bijten. Als we gaan wandelen mag hij alles af. In het begin liet ik de kap/hemdje aan, zodat andere baasjes ook konden zien dat er iets met hem was. Ik was erg bang voor onstuimige reacties van loslopende honden. Dat werkte gelukkig heel goed.
Het nadeel van de kap tijdens het wandelen is dat hij overal tegenaan stoot en dan ook niet even lekker aan struiken kan snuffelen. Daarom nu geen kap meer tijdens het wandelen, maar wel het hemdje, opgestroopt natuurlijk, anders kan hij niet p&p.
In het begin vond hij de kap maar niks en probeerde het er met zijn pootje af te duwen/krabben maar dat was maar heel even en nu geeft hij er niks meer om. Hij slaapt er gewoon mee en af en toe, als hij te enthousiast is, botst hij wel tegen stoelen en banken, maar het valt reuze mee.
De eerste 2 dagen moest hij 2 pijnstillers slikken. Volgens de dierenartsassistente zat er een lekker smaakje aan en zou hij dit beschouwen als een koekje/beloning. Mooi niet dus. Eerst bood ik het aan als iets lekkers, extra’s maar hij snuffelde even en liep weg. Daarna in een plakje kaas, de kaas was op en het tabletje lag op de grond. Toen in een stukje brood met leverpastei, hetzelfde als met de kaas.
Daarna heb ik een boterham met leverpastei gesmeerd, met onder de leverpastei de tabletjes. Het brood sneed ik in hele kleine hapklare brokjes. Dit heb ik een poosje laten staan om de verkeerde geur van de tabletten te verdoezelen. Daarna deed ik er nog een paar gewone brokjes bij en gaf het aan hem in de voerbak. Hij at alles achter elkaar op, ook de tabletjes en de brokjes.
De tweede dag meteen dezelfde truc maar weer toegepast, maar ja Bruno is erg slim. Toen hij klaar was met eten, vond ik op de vloer nog één tabletje. Opnieuw een stukje brood met leverpastei en tabletje gesmeerd, daarom heen weer een plakje kaas. Ik liet hem allerlei kunstjes doen, zoals zit, af, naast, totdat hij een beloning verwachtte en die kreeg hij. Gelukkig was hij toen zo afgeleid dat hij de hele hap in een keer doorslikte, dus met tabletje.
Het kost tijd en je moet een beetje creatief zijn, maar dan lukt het uiteindelijk. Gelukkig dat het niet zo afliep als in maart met het tabletje tegen wormen.
Vanmorgen zat hij al weer te wachten op zijn boterham met leverpastei, maar helaas voor hem is dat alleen voor speciale gelegenheden. Hij moest het weer doen met zijn gewone brokken. Die liet hij dan ook maar staan. Geen probleem, vanmiddag zet ik de bak met brokjes gewoon weer klaar en als hij dan honger heeft, eet hij ze vanzelf wel op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten