Bruno is de hele week al een beetje van slag. Karin is op vakantie en hij vindt het maar vreemd dat wij nu met zijn tweetjes zijn. Zeker na het avondeten, want dan is het de gewoonte dat Karin met hem gaat wandelen. Hij loopt dan heel onrustig heen en weer. Als ik dan de riem pak dan kijkt hij me aan alsof hij zeggen wil; hier klopt iets niet…
’s Morgens loopt hij om de haverklap naar de gang en (als hij de kans krijgt) naar boven om te kijken waar Karin nou blijft. Dan gaat hij weer voor het raam zitten en maar kijken en heen en weer dribbelen.
Als ik dan vraag; waar is Karin, wordt hij helemaal gek, dan rent hij naar de deur en naar het raam aan de voorkant, daar zet hij de poten op de vensterbank alsof hij haar daar zou kunnen zien aankomen. Hij snapt er echt helemaal niks van.
Nog een voor hem onbegrijpelijke gebeurtenis; zijn basketbal en lievelingsspeelgoed is verdwenen. Nergens meer te vinden. Als hij naar buiten gaat loopt hij de hele tuin door en maar snuffelen en zoeken maar helaas is het niet te vinden. Nu komt hij wel elke keer met een klein tennisballetje, maar dat is toch lang niet zo leuk.
Daarom ben ik vanmiddag naar Intertoys gegaan en heb daar een nieuwe bal gekocht. Kostte maar 4,95 dus dat viel erg mee. Ik wilde meteen een ‘naald’ kopen voor de ballenpomp, maar er waren zo veel verschillende soorten dat ik niet wist welke ik moest meenemen. De nieuwe bal was redelijk hard en toen we thuis kwamen, was Bruno helemaal gelukkig. Meteen rennen en hooghouden, hij had de smaak weer helemaal te pakken.
Omdat de bal toch niet hard genoeg was naar mijn zin, en ik bang was dat hij er dan in zou kunnen bijten, ben ik met de pomp nog een keer naar Intertoys gegaan voor een nieuwe ‘naald’. Deze kreeg ik gratis mee, wat ik erg aardig vond.
Thuisgekomen de bal meteen opgepompt en net toen ik dacht dat hij hard genoeg was, hoorde ik ineens psssttt.. hij liep leeg. Bleek dat de naald was afgebroken en in de bal bleef steken, balen… Ik kreeg het er niet meer uit. Nu was de bal helemaal zacht, stuiterde niet meer en hij kon hem nu in zijn bek pakken waardoor de bal het zeker niet zou overleven.
Ik weer op de fiets, nu maar naar Navis de sportwinkel. Daar heb ik een setje naalden gekocht en gelukkig kon ik de bal weer oppompen en we hebben samen nog een hele poos lekker gespeeld.
Nu is Bruno helemaal moe en ligt in de bench te slapen.
Gelukkig één hondeprobleem opgelost, de andere volgt over een week of 2,5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten