hebben we de afgelopen paar dagen en dat was dan ook volop genieten. Zaterdag had ik een lange buitenlijn gekocht voor Bruno, omdat ik toch bang ben dat hij (als hij eenmaal een gaatje ontdekt heeft) er tussen uit zal knijpen. Ook kan hij nu niet vrij rondlopen in de achtertuin, omdat ik vorige week opnieuw het gras heb ingezaaid en ik zou het wel fijn vinden als dat van de zomer een beetje egaal groen wordt, en niet vol met kuilen en gaten…. ’s Middags ging ik lekker in de tuin aan het werk en ik had Bruno aan een lange lijn waarmee hij precies tot aan het randje van de tuin kon komen. Dat was erg gezellig. Af en toe kwam hij even kijken wat ik aan het doen was, of bekeek voorbijgangers die allemaal op hun beurt hem weer moesten bewonderen natuurlijk. Op een gegeven moment was ik even naar binnengelopen en toen ik terugkwam stonden er 2 dames Bruno te bewonderen 
(dacht ik). Ze zeiden tegen mij; hij zit vast en ik daarop; ja, want anders ben ik bang dat hij de straat op loopt. De dames bedoelden dat hij zich vastgelopen had. Hij had een paar rondjes rond een struikje gelopen waardoor hij niet meer voor- of achteruit kon. Ik zei heel stoer; oh, dat heeft hij zelf gedaan, dan moet hij maar dezelfde weg terug lopen.. De dames vonden dat toch wel erg streng van mij, maar toen ik aan de andere kant van de struik ging staan kwam Bruno netjes teruglopen zoals hij gekomen was en was zijn lijn weer los. Zo intelligent is hij!!! Wat later was ik hem kwijt… Ik zag de lijn nog wel maar hij zat niet meer in de tuin, ook niet aan de zijkant van het huis. Hij had een gaatje in de heg ontdekt en was daar doorheen gekropen en lag lekker in de zon op het gemeentelijke groen te slapen.. Gelukkig dus maar dat ik die lang lijn heb.
En Bruno vindt het zo te zien ook helemaal geen probleem om 'vast te liggen'.
Gisteren 1ste paasdag was de hele familie thuis. Iedereen is natuurlijk erg benieuwd naar het nieuwe huis van R&D en daarom zouden we daar ’s middag naar toe gaan. Zij zijn heel druk met klussen en daarom konden we niet te lang blijven. Nadat we het huis en de tuin bewonderd hadden en nog lekker even wat gedronken hadden op hun terras gingen we naar het Rommelgebergte.
Bruno was ook van de partij. Hij zat (met autogordel) bij Karin in de auto samen met T&T. Ik ging met M&N mee want Steven vond het leuk dat oma bij hem in de auto ging.
Ik was goed voorbereid en had Bruno's drinkbakje meegenomen en water. De lange buitenlijn de korte lijn een bal, wat wil je nog meer. Het fototoestel natuurlijk, dat was ik vergeten
… Michel heeft een mobiele telefoon met camera, gelukkig hebben we dus toch nog foto's. In het bos was het echt feest. De kinderen verstopten zich achter elke boom 
(K&N natuurlijk alleen achter de hele dikke… 
) Bruno was helemaal uitgelaten aan zijn lange lijn. Thomas en Michel waren aan het voetballen en Bruno rende overal achteraan. Maar als hij een heel eind bij me weg was en ik hem riep, dan kwam hij meteen terug, keurig! Ook gebeurden er af en toe, door die lange lijn ongelukjes. Omdat Bruno natuurlijk om iedereen heen liep raakten we af en toe verward in al dat lijnengedoe. Zo kwam Steven op een gegeven moment ten val over de lijn en omdat hij natuurlijk van schrik begon te schreeuwen rende iedereen op hem af, inclusief Bruno en dat leek een beetje bedreigend voor Steven, gelukkig liep het allemaal goed af en na een flinke huilbui van Steven was alles zo weer vergeten. Hij vindt Bruno nog steeds erg lief en is ook nog steeds niet bang gelukkig. Tom roept nog steeds AF! en dat werkt gewoon goed. Ook heeft Tom al een stokje aan Bruno gegeven (van een afstandje gegooid) en toen Bruno in de bench lag heeft hij zijn pootje heel voorzichtig geaaid en een hand tegen de kant gedrukt zodat Bruno hem kon likken. Het duurde minder dan een halve seconde, maar toch.. een hele vooruitgang!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten