Als je aan Spa denkt (tenminste ik) dan zie je zo’n luxe kuuroord voor je met sauna en heerlijke massage. Ook kun je hierbij denken aan lekker drinken, iedereen kent natuurlijk de blauwe en rode flesjes, en niet te vergeten de soorten met echt fruit! Voordat je gaat denken dat ik reclame voor een frisdrank aan het maken ben, zal ik even uitleggen hoe ik hier op gekomen ben.
Bruno denkt namelijk helemaal niet aan relaxen als hij Spa ziet. Wat er wel door zijn hoofdje gaat dat heb ik nog niet ontdekt, maar elke keer als we een fles Spa op de grond zetten dan gaat hij in de aanval,
alsof het zijn ergste vijand is. Onder luid geblaf en gegrom gaat hij heel agressief voor de fles staan en probeert hem dan om te gooien, wat op het eind dan ook wel lukt. 
Dan is het ook meteen over. Hij kijkt nog een paar keer vernietigend naar de fles en laat hem dan links liggen. Totdat we de fles rechtop zetten, dan begint het weer van voor af aan. Een lege fles interesseert hem niet zo. Erg vreemd, maar wel grappig om te zien.
En dan de dierenarts. Vandaag moesten we daar naartoe voor zijn vervolginenting.
Eerst moesten we dat hele eind lopen en dat was voor hem natuurlijk al een hele onderneming. Langs al dat drukke verkeer en het geraas van die grote vrachtwagens. De tocht duurde dan ook erg lang, voornamelijk doordat hij heel vaak stil moest staan en zich verwonderen.
Als we een weg moesten oversteken tilde ik hem op, omdat ik bang was dat hij midden op de weg in een keer zou bedenken dat daar wel iets heel bijzonders
te bezichtigen zou zijn. We kwamen gelukkig precies op tijd bij de dierenarts en Bruno gedroeg zich voorbeeldig in de wachtkamer, eerst rustig rondsnuffelen en daarna lekker bij mij op schoot.
In de spreekkamer liet hij zich gewillig aanraken en onderzoeken. Dat die mevrouw
in een keer een prik in zijn nek gaf dat vond hij minder en hij jankte dan ook flink. Daarna nog een vreemde spray in zijn neus, dat was niet zo erg want dat deed geen pijn. Het koekje dat hij op het laatst kreeg van die mevrouw die hem geprikt had, die hoefde hij natuurlijk niet, dat vertrouwde hij niet. Naast een behoorlijke rekening, kregen we ook nog een puppypakket mee met daarin een voederbakje, brokjes, een blikje voer en diverse folders. Dat laatste was erg leuk, het eerste had ik al wel verwacht. Ook mogen we over 3 weken nog een keer terugkomen.
De terugweg ging iets gemakkelijker, sommige stukken had ik het gevoel dat ik met een perfect getrainde hond aan het wandelen was. Maar er waren ook hele stukken waar hij flink trok. Vooral toen hij merkte dat we dichtbij huis waren, was hij niet meer te houden. Ik vond het wel opmerkelijk dat hij wist waar we waren, echt een ultra-slimme-hond hebben wij!
Ik kan merken dat hij nu goed begint te wennen hier in huis. Af en toe gaat hij uit zichzelf in de bench liggen. Ook zoekt hij een plekje op dicht bij de verwarming, waar hij dan helemaal op zijn gemak met al zijn speeltjes gaat liggen spelen. Vanmorgen zocht hij een streepje zon op en ging daar lekker liggen slapen. Op dit moment ligt hij helemaal uitgeput van dat eind lopen in de bench te slapen.
’s Nachts gaat het nog steeds wisselend. Afgelopen nacht kwam hij om half 3 en de nacht daarvoor had hij weer gewoon doorgeslapen. Ik kan nog niet precies ontdekken waar het aan ligt. Het is wel zo dat als hij ’s nachts huilt of piept, hij er wel nodig uit moet. Ik vind het wel bijzonder dat hij het de andere keer dan wel tot de volgende dag kan ophouden.
Als ik overdag thuis ben dan merk ik soms dat hij aangeeft dat hij nodig moet. Normaal gesproken gaat hij elke keer naar buiten als hij geslapen heeft, maar nu geeft hij het tussendoor soms zelf aan, dat gaat ook nog wel eens mis, maar het begin is er!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten